Jestem Rozwódką i dobrze mi z tym !

Spotykamy się po latach, a Ty pytasz co u mnie. Odpowiadam, że mam pracę, którą lubię, wspaniałego syna i jestem świeżo upieczoną rozwódką.

 A ty współczujesz, mówisz " ojejku, jak mi przykro". A mi wcale nie jest przykro i smutno, jestem szczęśliwa, nie podjęłam decyzji pochopnie i sporo wydarzeń wpłynęło na ten ruch. Czemu więc rozwód na ogół postrzegany jest jako zła decyzja ?!






 Tak domyślam się, że stereotypowo ślub bierze się z miłości, przysięgacie sobie, że tak do końca życia razem". Gratuluje parom, które trwają w tej miłości i nie powiem zazdroszczę, ale są związki gdzie wkrada się chochlik, gdzie Twoja druga połówka ma ważniejsze priorytety niż rodzina, są wiecznie kłótnie i spory, ucieka gdzieś szacunek, zrozumienie i zainteresowanie.
Ty jesteś tylko materiałem na wyładowanie emocji - tych złych oczywiście - wszelkie przekleństwa, wyzwiska i całą złość bierzesz na klatę, obrywasz zarówno psychicznie jak i fizycznie. Ale nadal kochasz albo po prostu nie umiesz odróżnić miłości od przywiązania i pozwalasz mu na więcej, pozwalasz na to aby Cię krzywdził a to co się dzieje nazywał normalnością. Pozwalasz do czasu ...

Więc gdzie jest granica wytrzymałości, kiedy czas zorientować, że nie da się kochać za dwoje ? Kiedy czas podjąć decyzję, że lepiej się rozejść ?

Znacznie ciężej gdy w związku jest dziecko. Ciężko jest podjąć decyzję czy lepiej aby miało oboje rodziców na miejscu zaplątanych w chorą relację nazywaną kiedyś miłością, wieczne krzyki nad głową i zero pozytywnej energii czy lepiej mieć weekendowego tatę, a mamę obok po prostu szczęśliwą i uśmiechniętą ? Każda decyzja ma swoje plusy i minusy.


Ale kiedy jest ten moment i czy miłość mija ? Mija i wypala się gdy przestajemy o nią dbać, bo uświadamiamy sobie, że nie da się kochać za dwoje. Gdy nic nas już nie rusza. Gdy nie mamy siły walczyć z " normalnością " przeciwnika. Gdy wszystko się kumuluje i zamienia w nienawiść.

Gdy już się nie boisz powiedzieć głośno o swojej decyzji, gdy nie przejmujesz się tym co powie rodzina, gdy po kolejnej " wojnie" łzy już nie lecą. Gdy on w końcu jest ci obojętny, a obraz przykładnego męża i ojca gdzieś znika bo stopniowo on ujawnia swoje oblicze przed ludźmi, bo dziecko uczy się i powtarza zachowania, których nie tolerujesz. Kobieta znieść może wiele ale gdy nasze dziecko nasiąka jak gąbka zachowaniami, których nie akceptuje społeczeństwo mówisz
" stop" !

I nagle ta ostatnia kłótnia staje się wybawieniem, bo mówisz to kompletnie bez emocji, wiedząc, że to już ostatni raz. Mówisz, że chcesz się rozstać, że przygotowałaś już pozew rozwodowy i niech go tylko podpisze, że nie chcesz się szarpać i że już go nie kochasz. A gdy zamyka drzwi przytulasz swoje dziecko i po prostu się uśmiechasz, jeszcze długa droga przed Tobą ale wiesz, że masz dla kogo żyć, żyć w spokoju.



8 lat razem, 3 lata małżeństwa, dwa lata do odwagi, pół roku oczekiwania na rozwód i 16 minut na Sali Sądowej. Kiedyś było coś pięknego późniejsze wydarzenia nauczyły mnie wiele.

Teraz wiem, że nigdy nie jest za późno aby zacząć coś od nowa, że każda z nas zasługuje na miłość i szacunek, każda kobieta zasługuje na szczęście i niema takiej sytuacji, z której niema wyjścia.


Wiec, gdy kolejny raz spotkasz mnie na ulicy i zapytasz co u mnie to nie współczuj, wiedz, że będąc rozwódką z dzieckiem, można być szczęśliwą, uśmiechniętą mamą i to nie są tylko pozory ale codzienność, moja prywatna prawdziwa codzienność.

p.s. Nigdy nie byłam idealną żoną, idealnych ludzi niema ale to nie jest wytłumaczeniem pewnych zachowań.

Komentarze

  1. Brawo Aga 😊sama jestem Szczęśliwa rozwodka juz Prawie siedem lat

    OdpowiedzUsuń
  2. Wspieralam Cie Aga i bede wspierac :-)
    Abys zawsze byla szczesliwa :-)

    OdpowiedzUsuń
  3. Brawa dla Ciebie za odwagę. I trzymaj tak dalej ;-)

    OdpowiedzUsuń
  4. Kochana jestes cudowna ! Brawo za odwage uwielbiam Cie taka ! :*

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie wiem jak to jest ale jesli tylko jestes szczęśliwa to była dobra decyzja❤Monika Flok

    OdpowiedzUsuń
  6. Ja też jestem zdania że lepiej się rozejsc niż szarpać całe życie

    OdpowiedzUsuń
  7. Brawo Aga :) Wiem jak to jest bo sama jestem dwa lata po rozwodzie :) Trzymajcie się ciepło :) Ewa

    OdpowiedzUsuń
  8. Cieszę się, że zawalczyłaś o siebie i syna. Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Gratulacje odwagi i życzę samych pieknych dni bo na to zasługujesz;) Monika Stankiewicz

    OdpowiedzUsuń
  10. Ciekawy wpis, bardzo jednostronny, szkoda że czytelnicy nie znają całej prawdy,jaką byłaś "cudowną" żoną. Więcej samokrytyki, pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Drogi Anonimie, nie uważam, że byłam "cudowną" żoną ale niestety nie miałam tez "cudownego" męża, taki związek się nie klei a ja mogę być cudowną i szczęśliwą Mamą. Zabrakło odwagi aby się podpisać ?

      Usuń
    2. Wpis jednostronny, bo jak może być inaczej?A druga strona może się także wypowiedzieć. Wolność słowa!

      Usuń
    3. Nie wątpie, że jesteś szczęśliwą mamą, mówię jedynie, że stawiasz teraz (uwierz: równie szczęśliwego, ciekawe czy nie bardziej) tatę w świetle bardzo niekorzystnym. Każdy ma wady i zalety. Faktycznie, tekst je zawiera: wady byłego męża i zalety jakże kochającej byłej żony

      Usuń
    4. Więc wnioskuję z twojej wypowiedzi, że obydwie strony są szczęśliwe - tatuś nawet bardziej - SUPER ! A tatuś ci się zwierza z smsów i wiadomości wysłanych do byłej żony ?

      Usuń
    5. więc dlaczego zabrało krytyki dla samej siebie? Wiem że przeżyłaś " śmierć własnego męża " to jest coś w ogóle nie doopisania,lecz....czy daje prawo szczucia na drugiego czlowieka? To oczywiste że nie każdy wie jak układało się Wasze małżeństwo ale przedstawianie go tylko w takin świetle jaki tylko Tobie pasuje również nie jest w porządku. Dlaczego nie pojawiło się zdanie "nie zawsze byłam opoka dla mojego męża" Gdzie krytyka dla samej siebie?

      Usuń
    6. Specjalnie dla Ciebie drogi Anonimie jak tylko się podpiszesz napiszę cały taki post :)

      Usuń
  11. Szczęśliwa mama= szczęśliwe dziecko :-)

    OdpowiedzUsuń
  12. Gratulacje aga :) nie każda kobieta ma na tyle odwagi co ty. Teraz widać że jesteś po prostu szczęśliwa a nie przygaszona jak kiedyś. Aby tak dalej !

    OdpowiedzUsuń
  13. Ohh szkoda że zapomniałaś dodać że Twój maz również nie zawsze mial w tobie wsparcie. Po ciężkim dniu pracy tylko slyszal zrob to zrob tamtego. A gdzie pojawila się empatia. Kiedy Ty siedzialas w domu on pracował ciężko na wasz wspolny byt. Po powrocie slyszal umyj naczynia, nakarm dziecko,umyj dziecko połóż je spac kiedy Ty namietnie meczylas komputer. Gdzie pojawil sie szacunek do drugiego czlowieka? Dlaczego nie opisalas tych chwil kiedy razem patrzyliscie w tych samym kierunku z usmiechem na twarzy? Same negatywy? Śmiem twierdzić że nie napisalas calej prawdy. Łatwo jest zaszczuc drugiego czlowieka kiedy samemu nie ma sie czystych intencji.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Odsyłam do tekstu gdy ta " zła żona " przeżyła "śmierć" własnego męża :

      http://lesia-rekodzielo.blogspot.com/2015/09/pierwsza-pomoc-teoria-praktyka.html

      p.s. Pozytywy były ale kiedyś i dla mnie niema już do czego wracać. Drogi Anonimie każdy ma prawo do wypowiedzi i wolności słowa, a w tekście nie użyłam wyrażenia " byłam idealną żoną" bo ludzi idealnych niema. A ktoś kto nie był z nami 24/h niema pojęcia jak układało się nasze życie.

      Usuń
    2. Nie użyłaś wyrażenia "byłam idealną żoną" ale też nie wspomniałaś że nią nie byłaś

      Usuń
    3. A wiesz, że w sieci nigdy nie jesteśmy anonimowi ? Pozdrawiam Gorąco i powiem ci, że mało wiesz

      Usuń
    4. A skąd wiesz czy nerwy i stres jaki mąż miał w domu nie przyczyniły się do tej jak to ty nazywasz "śmierci" a poza tym nie wstyd tobie publikować takich prywatnych informacji, które nie dotyczą tylko twojego życia ale rownież drugiej osoby??

      Usuń
    5. Oboje wiemy jaka była tego przyczyna i nie był to stres :) To właśnie byłoby publikowanie prywaty, a tekst ma zupełnie inne przesłanie :)

      Usuń
  14. Zgadzam się w 100% z tym komentarzem
    Brawo ��

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ta odpowiedź była napisana do anonimowy

      Usuń
  15. Kij ma zawsze dwa końce i wina nigdy nie leży tylko po jednej stronie. Szkoda, że innych potrafisz tak krytycznie oceniać a o sobie masz tak wysokie mniemanie. Gorąco nie pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nikt nie powiedział, że leży tylko po 1 stronie :) Gorąco Pozdrawiam

      Usuń
    2. Panno anonimowa nie moge juz czytac tych " kometarzy" . Skoro sie zna strone Tomka i jego punkt widzenia nie znaczy ze juz wiesz wszystko co sie pomiedzy nimi dzialo. Jesli nie znalas ich wczesniej nie bylas w ich zyciu to malo wiesz bo aby wypowiadac sie na ten temat to jednak wypada znac historie obu stron a tym bardziej widziec i slyszec na wlasne oczy. Oceniajac to co napisala Agnieszka oczywiscie bronisz biednego bo takim sie przedstawil , wina oczywiscie lezy po obu stronach ale Agnieszka walczyla , byly maz sie nie staral gdy zrozumial bylo juz za pozno. Zreszta co to za facet ktory tak szybko znajduje pocieszenie ? Ktory chcial walczyc o rodzine a wcale tego nie robil tylko mydlil oczy. Ja znam historie od poczatku do konca widzialam i slyszalam co robil Tomek co robila Agnieszka i stwierdzam ze dobrze sie stalo i niech mu nie bedzie tego zal i niech tego nie przezywa. Ulozyli sobie zycia na nowo to niech sie tego trzymaja a Agnieszka ma prawo pisac o tym jak chce , nie obrazila tu nikogo !

      Usuń
    3. Gdybym nie znała sytuacji, nie wypowiadałabym się. Pani wie tyle co łaskawie opowiedziała autorka tego zacnego bloga. Nic Pani do tego, że znalazł sobie kogoś, po rozwodzie miał prawo. Widzę boli to Panią bardziej niż samą autorkę, ojoj... Radzę zająć się gotowaniem, sprzątaniem i innymi zajmującymi rzeczami, bo psychologiem to raczej Pani nie zostanie, adwokatem myślę że byłaby Pani równie słabym. Ściskam

      Usuń
    4. Znam bo przy nich bylam osobiscie ! Znam bo widzialam klotnie oraz starania i tak naprawde anonimie nic nie wiesz w tej kwestii ale no coz co ja bede sie wypowiadac jak ktos nie wie co mowi.. :-)

      Usuń
    5. Ma Pani w jednej kwestii racje: lepiej się niech Pani nie wypowiada, wszystkim wyjdzie to na dobre

      Usuń
    6. Nie zabronisz mi anonimie wypowiadac sie w temacie ktory bardzo dobrze znam... Niestety Pani nie zna prawdy ale kiedys prawda wyjdzie i tego Pani doswiadczy..
      A teraz jedynie moge zyczyc szczescia Wam obojgu .. Powodzenia!

      Usuń
    7. Dlaczego by nie ? Każdy ma prawo wypowiedzi, zwłaszcza gdy zna sytuację oraz pogląd obu stron dokładnie. Natomiast Panno Anonimowa dalej brak odwagi na publiczne ujawnienie ? Łatwiej jest osądzać i wypominać pod " przykryciem " :) ?

      Usuń
    8. Zabawne jesteście. Zakompleksione matko-rozwódki, załóżcie Komitet Obrony Samotnej Matki Polki. Róbcie tak dalej, było się spodziewać, że Noe każdy wam przy klas nie na te pierdoły które wypisujecie. Pozdrawiam serdecznie i życzę rozumku :) (P.S. do autorki: oczywiście, że jest łatwiej, nie chce się narazić na kolejny idiotyczny wpis o mojej skromnej osobie, wiem że do wszystkiego jesteś zdolna)

      Usuń
    9. Panno Anna K ja się tu nie wypowiadałam, jeśli sądzisz po wpisach, że to ja pisałam teraźniejsza dziewczyna Tomka to się grubo mylisz...
      Nie życzę sobie by ktokolwiek mnie w to wtrącał, a zwłaszcza Ty Panno Anna K
      ANETA M...

      Usuń
    10. Boże kobiety wyluzujcie! Nie znam powodów rozstania i rozwodu i nie wnikam. Nikt w tekście nie powiedział że wina jest tylko męża. Prosilabym "anonima"o czytanie ze zrozumieniem - tekst "mówi"o tym że nigdy nie jest za późno na ułożenie sobie życia na nowo. Ważne aby zamknąć przeszłość, podać sobie rękę i żyć dalej. Skoro jedno i drugie jest szczęśliwe, sprawa rozwodowa (po jej długości wnioskuje ze bez orzeczenia o winie) zamknięta więc pozwólmy żyć wszystkim własnym życiem.
      Amen!

      Usuń
    11. Aniu R. jesteś kolejną mądrą mamą i kobietą, która potrafi czytać ze zrozumieniem :) Dokładnie o tym mowa i nikt nikogo nie chciał urazić .

      Usuń
    12. Nie napisalam do konkretnej osoby ani ze to Ty "Andzia M"
      Jesli po przeczytaniu tak Pani sadzi to sie Pani myli .. Niech Pani poszuka drugiego dna mojej wypowiedzi..

      Usuń
    13. Decyzja o rozstaniu rozwodzie niestety nie jest łatwa dla każdego oczywiście , dziś jest tylko łatwiej że nikt nie wytknął palcem jak 20 lat temu.ale żyć z tyranem osobą która już nie ma do Ciebie , stosunku poprawnego czy jest sensem, oczywiście w wielu przypadkach nie walczymy.. nie naprawiamy, nie zawsze warto... Daj sobie szansę.. czasem nie rzuca się pereł między świnie

      Usuń
  16. Och jak gorliwie broni się ojca ktory zostawił dziecko i żonę i znalazł sobie zastępstwo...o czym szybciutko "te zastępstwo "raczyło pochwalić się tym na fb. Nic go nie tłumaczy. Zostawił syna!!! Wiec ideałem nie był.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tekst ma bardziej przesłanie, że nigdy nie jest za późno aby być szczęśliwym samotnie i rozwód to nic strasznego. Nigdy też nie jesteśmy anonimowi w sieci a każdy widzi co chce widzieć :)

      Usuń
  17. Aga powodzenia każdy ma prawo być Szczęśliwy na swój własny sposób i to nie musi się wszystkim dookoła podobać... bo niestety ale niedogodzi się wszystkim dookoła,choćby nie wiem co ;) Pozdrawiam Ilona

    OdpowiedzUsuń
  18. Cóż zawsze jest przykro jak kochająca się para staje z czasem dla siebie obcymi ludźmi. Trudno rozwód nazwać czymś dobrym, bo umówmy się to zawsze jest w pewnym sensie porażka, dla obu stron. Zwłaszcza gdy owocem dawniejszej miłości jest cudowne dziecko. Cos sie posypało, gdzieś zabraklo woli zrozumienia, pojawiły sie błędy. To się zdarza w każdym związku.Szkoda,że zabrakło chęci po obu stronach na ratowanie , poprawianie. Prawdą jest, że jedna osoba nie może kochać za obie, że jedna nie uratuje małżeństwo. Agnieszko jest mi przykro, że nie udało się, ale jednocześnie gratuluję wejścia z odwagą w nowe życie. Spokojne, pełne nadzieji, wiary w najlepsze, a przede wszystkim spełnione i jak widać radosne. Cóż mogę powiedzieć:Wszystkiego dobrego na Nowej Drodze Życia. Byłemu mężowi również życzę wszystkiego dobrego. Szczęśliwi rodzice wychowują szczęśliwe dziecko. Pozdrawiam Kamila Korowajczyk

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kamila dziękuję - to prawda obie strony mają prawo do szczęścia co moim zdaniem wpłynie też dobrze na dziecko. Idealne podsumowanie. A co do prób pojednania było ich wiele niestety kończyły się podobnie więc zakończenie takie a nie inne . Buziaki

      Usuń
  19. Trzeba miec odwage i dojrzeć aby podjąć taka decyzję ☺ fajnie że podzielilas się swoimi uczuciami

    OdpowiedzUsuń
  20. Dzielna i prawdziwa kobieta. Świadoma samej siebie. Jestem dumna, ze są takie kobiety ;) brawo ;)
    Wspaniale się Ciebie "czytało". Przez te kilka chwil wniosłaś pewną cząstkę do mojego małego swiata i dziękuję ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo przyjemnie mi to słyszeć, cieszę się , że mogę komuś pomóc . Zapraszam Cię do stałego odwiedzania Naszego bloga . Pozdrawiam

      Usuń
  21. Gdy facet pije, bije i zdradza serio ciężko mi łyknąć, gdy ktoś mnie częstuje gadką, że to również jest moja wina, bo wina zawsze leży po obu stronach. Wręcz jasny szlag mnie trafia, jak ludzie rzucają na lewo i prawo tą obopólną winą, bo ja wierze, że są dobre kobiety, które niczym sobie nie zasłużyły na takie traktowanie. I zawsze bije brawo, gdy spotykam rozwódkę, bo wiem, że to silna kobieta, która umiała powiedzieć dość :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiesz co bardzo trafna uwaga, gdybym miała szansę cofnąć czas to decyzja padłaby dużo wcześniej zanim doszło do pewnych incydentów. które miały miejsce i definitywnie zniszczyły uczucia. Siła wewnętrzna po pewnych wydarzeniach jest nie do opisania.

      Usuń
  22. Powiem tylko ze gratuluję wam obojgu odwagi bo mając dziecko, domyślam się, że nie jest łatwo.
    Ale to prawda szczesliwi mama, tata to szczęśliwe dziecko, nawet jeśli w dwóch domach.

    OdpowiedzUsuń
  23. Jestem pod wrażeniem tekstu,a jeszcze pod większym wrażeniem gorliwości w pisaniu postów przez anonima. To jest zwykły artykół nie konkurs! Jednak gdyby ogłoszono, nagrodę za ilość komentarzy to anonimie z pewością wygrasz.
    Teraz mam prośbę od siebie, skończ waść płodzić teksty, zdanie twoje znamy. Sytuacje która była w tym domu też od paru lat, obserwowałam naocznie. Jak czytam te komentaże to żal mi ściska 4 litery. Każdy ma prawo do wyrażenia swojego zdania, a mojego nie chcesz poznać. Mogłoby to tobą zachwiać!!!

    OdpowiedzUsuń
  24. Podpisuje sie obiema rekami, tez jestem rozwódką i jestem dumna ze swojej decyzji. Decyzja jaką podjełysmy wymaga sporo siły i samozaparcia by powalczyc o siebie i swoje lepsze zycie! Brawo Kochana posyłam usciski!:*

    OdpowiedzUsuń
  25. Odważna z Ciebie babka, wielu osobom (zwłaszcza kobietom) brakuje takiej odwagi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję czasem nie da się podjąć decyzji po "dużych wydarzeniach" a czasem kolejna błahostka wpływa na odważny krok :)

      Usuń
  26. Moja mama zaczęła od nowa i chwała jej za to :)

    OdpowiedzUsuń
  27. Niezwykle mądry wpis. Najgorsze jak ludzie są ze sobą już tylko "dla dziecka" i myślą, że ono nie widzi co się dzieje. Wsyzstkiego dobrego :*

    OdpowiedzUsuń
  28. Najważniejsze to robić wszystko, by być szczęśliwą. Po co tkwić w nieudanym związku. Jeśli nieszczęśliwa jest mama, to takie samo uczucia ma również dziecko.

    OdpowiedzUsuń
  29. Też jestem rozwódką i żałuję, że zrobiłam to dopiero teraz. Nigdy nie byliśmy takim prawdziwym małżeństwem, mieszkaliśmy osobno, on wolał tak żyć.. ja z początku to usprawiedliwiałam, ale wszystko do czasu... zabrakło nas.. wszystko się wypaliło, wygasło. Teraz odżyłam i już wiem, że życie samej z dziećmi bez eks męża to o wiele lepsza sprawa, bo wiem na czym stoję :-)

    OdpowiedzUsuń
  30. Jestem już trzy i pół roku po rozwodzie i też trzy lata w małżeństwie byłam. Rozwód był moim najszczęśliwszym dniem dziś mogę powiedzieć że bardziej cieszyłam się po sprawie rozwodwej niż mówiąc "tak" trzymam kciuki. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  31. No to kochana... jedziemy na tym samym wózku 😉

    OdpowiedzUsuń
  32. Aby rozwód nastąpił szybko, bez przeciągania i zbędnych nerwów, należy też zadbać o odpowiednią opieką prawną. Podsyłam tutaj informacje o kancelarii,która mi bardzo pomogła. Jeśli mamy wsparcie kogoś, kto jest specjalistą w danej dziedzinie, poprowadzi naszą sprawę dobrze, dzięki czemu możemy skupić się na relacji z dzieckiem, aby najmniej odczuło skutki rozstania rodziców. ..

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękujemy za każde słowo - Rozgość się na naszym blogu - Agnieszka i Kinga

Instagram

Popularne posty