14 listopada — Światowy Dzień Chorych na Cukrzycę

Cukrzyca...
Choroba naszych czasów
Podstępna i cicha.
Cukrzyca często nie daje na początku żadnych objawów, ujawnia się dopiero w postaci groźnych powikłań – m.in. kłopotów ze wzrokiem oraz niewydolności nerek i serca – przypominają eksperci, którzy szacują, że choroba dotyczy ok. 3 mln osób w Polsce!!!!!
Jak donosi onet.pl: Rozróżniane są dwa główne typy choroby.
Osoby cierpiące na cukrzycę typu pierwszego na ogół nie wytwarzają własnej insuliny i dlatego, aby przeżyć, muszą przyjmować insulinę w formie iniekcji. Ten typ cukrzycy to autoimmunologiczne schorzenie, na które zapadają głównie dzieci i młodzież.



Chorzy na cukrzycę typu drugiego, którzy stanowią około 85 proc. wszystkich przypadków zachorowań, najczęściej wytwarzają własną insulinę, ale w niewystarczającej ilości lub ich organizm nie jest w stanie jej właściwie wykorzystywać. Cukrzyca typu drugiego zwykle rozwija się w wieku średnim lub starszym i jest ściśle związana z siedzącym trybem życia, zbyt kaloryczną dietą i otyłością.
Geneza występowania cukrzycy nie została do tej pory jednoznacznie wyjaśniona.
Zasadniczą rolę w jej tworzeniu mają czynniki genetyczne oraz środowiskowe.

Zaburzenia gospodarki węglowodanowej typu cukrzycy wynikają z małej ilości insuliny w organizmie, a zatem niedoborem hormonu wytwarzanego przez komórki beta wysp trzustkowych.
Brak insuliny powoduje, że przemiana glukozy w organizmie zostaje upośledzona.
Przede wszystkim za małe jest przenikanie glukozy przez błony komórkowe do wnętrza komórek, aktywowanie jej różnorakich przemian wewnątrzkomórkowych, a także błędny współudział w syntezie białek i hamowaniu procesów rozkładu tłuszczów.
Glukoza to substancja, która ma podstawowe znaczenie w organizmie, jest głównym, łatwo dostępnym źródłem energii.
Stąd też zaburzenia w jej przemianach mają ogólnoustrojowe następstwa



Od momentu rozpoznania leczenie cukrzycy trwa praktycznie całe życie.

O objawach i leczeniu możecie poczytać Tutaj
Osoby chorujące na cukrzycę mogą udawać się do poradni cukrzycowych, do których powinny zgłaszać się regularnie w zaleconych terminach w celu okresowej kontroli lekarskiej i laboratoryjnej, aby właściwie zapobiegać lub opóźniać wystąpienie i rozwój tzw. późnych powikłań (następstw) cukrzycy. Odpowiednie leczenie oraz dobranie dawkowania leków przeciwcukrzycowych możliwe jest jeśli często badamy i kontrolujemy stężenie glukozy we krwi oraz moczu.

Ważnym czynnikiem, koniecznym w skutecznym cukrzycy, jest właściwa dieta, dostosowana do fizjologicznego zapotrzebowania organizmu oraz do należnej masy ciała chorego.
Trzeba wspomnieć, że skuteczność i trwałość leczenia zależy od systematycznego zażywania przez chorego na cukrzycę zaleconych leków, ale także przestrzeganie zaleconych przez lekarza zasad odżywiania się.
Ostre niedocukrzenie organizmu jest najczęściej powikłaniem stosowania insuliny.
Jest to stan bardzo groźny dla życia, wynikający często z niedokładnego odmierzenia insuliny przed wstrzyknięciem (zazwyczaj za duża dawka), lub nie spożycia w pełni posiłku przypadającego po wstrzyknięciu insuliny.
Pojawia się wtedy znaczne zmniejszenie stężenia glukozy we krwi, objawiającego się uczuciem ogólnego silnego osłabienia, zlewnymi potami, przyspieszonym tętnem, rozszerzeniem źrenic, spadkiem ciśnienia tętniczego, drżeniem rąk, a niekiedy drgawkami całego ciała.
W razie pogłębiającego się dalej niedocukrzenia organizmu dochodzi do utraty przytomności i do tzw. wstrząsu hipoglikemicznego.
Osoby chorujące na cukrzycę potrafią wcześnie rozpoznać u siebie przyczyny pogorszonego samopoczucia.
Wypicie wówczas mocno osłodzonej wody, herbaty, kompotu lub spożycie cukru powoduje poprawę samopoczucia i zapobiega dalszemu pogłębianiu się hipoglikemii.
Cukrzycy przyjmujący insulinę powinni mieć przy sobie cukier/słodycze, aby w przypadku odczucia hipoglikemii wyrównać niedobór glukozy spożyciem cukru.
Jeżeli u chorego na cukrzycę dojdzie do zasłabnięcia albo utraty przytomności, należy w trybie pilnym wezwać pogotowie ratunkowe.
Lekarz ustali wówczas odpowiednie rozpoznanie, a w razie stwierdzenia hipoglikemii poda dożylnie glukozę i przewiezie chorego do szpitala, aby uregulować jego gospodarkę węglowodanową. 
Pacjenci z cukrzycą pobierający insulinę powinni mieć w portfelu lub na piersi, kartkę z informacją, że chorują na cukrzycę i muszą zażywać insulinę (rodzaj, dawka).
Stanowi to ułatwienie dla osób postronnych, które w razie zasłabnięcia cukrzyka szybko zorientują się w sytuacji.
Zapobieganie cukrzycy, zwłaszcza przy predyspozycji genetyczno-rodzinnej, nie jest łatwe,
ale też nie jest niemożliwe.

Należy:
  • wyeliminować z diety dużą ilość węglowodanów, szczególnie w wieku średnim (po 40 roku życia) i w podeszłym,
  • u pacjentów mających predyspozycje genetyczne cukrzycy, unikać okoliczności, które mogą ją powodować (np. otyłość. zatrucia alkoholem, urazy mechaniczne zwłaszcza brzucha, choroby wątroby),
  • przeciwdziałać urazom psychicznym,
  • unikać nadmiernego stosowania kortykosteroidoterapii, difenylohydantoiny oraz preparatów moczopędnych z grupy tiazydów, które mogą przyspieszać ujawnienie utajonej uprzednio cukrzycy,
  • uprawiać aktywność fizyczną, najlepiej systematycznie - zapobiega to również otyłości, 

Komentarze

  1. Mam w rodzinie dziewczynkę chora na cukrzycę niestety ciągle musi mieć przy sobie pompę. Ale dzięki temu żyje i jest wulkanem energii. Wielu z nas nie zdaje sobie sprawy z choroby jaka jest. Fajny post ;-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo ciekawy dzis temat. Mam w rodzie osobe która choruje na cukrzyce lecz ta osoba to osoba ciepla i pelna energi, bardzo aktywna :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Pracowałam z osobą chorą na cukrzycę, zawsze mialam cukierka czy kawałek czekolady przy sobie. Podczas któregoś dnia w pracy zobaczyłam na jego ręku bransoletkę gumową że ma cukrzyce .moim zdaniem jest to rewelacyjne rozwiazanie dla osob starszych, warto dopytać w aptekach o takie bransoletki nieraz sa darmowe :) Monika Stankiewicz

    OdpowiedzUsuń
  4. Moja mama ma cukrzycę i wiem doskonale jak uciążliwa jest ta choroba

    OdpowiedzUsuń
  5. U mojego synka w grupie w przedszkolu jest chłopczyk chory na cukrzycę i dopiero od jego mamy dowiedziałam się jak poważna i uciążliwa jest ta choroba. Ale dużo ludzi chorych udowadnia że można z nią żyć i korzystać z życia ...

    OdpowiedzUsuń
  6. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękujemy za każde słowo - Rozgość się na naszym blogu - Agnieszka i Kinga

Instagram

Popularne posty